Eind 2011 kregen we een verzoek van Helen Kuipers. Voor een herinneringsboek wilde ze een doorzichtige glazen bladzijde met daarin een platgewalst dubbeltje dat aan beide kanten wordt bedekt door glas.

De pagina staat symbool voor de afstand die in Kazachstan wordt gecreëerd tussen de familie en André i.v.m. de quarantaine, waardoor André letterlijk alleen nog achter glas te zien is. Natuurlijk vonden wij dit meteen een spannend project en lieten het idee eerst rustig op ons inwerken en bekeken alle mogelijkheden om een muntje in een glazen pagina te krijgen.

Quarantaine
Ondertussen zat André Kuipers al in Quarantaine in Baikonur voor de laatste voorbereidingen voor zijn vertrek op 21 december 2011. Maar hoe krijg je een muntje in glas, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Om geluk te brengen is het traditie dat familie en vrienden een muntje/dubbeltje op de rails leggen voordat de locomotief de Soyuz-raket naar de plek van lancering brengt. Gelukkig was er achteraf één muntje, welke perfect vlak is gebleven. Een muntje die voor dit project zorgvuldig bewaard en behandeld moest worden. Insmelten door fusing is misschien een optie. Maar het muntje zou kunnen verkleuren, luchtbellen makkelijk ontstaan en metaal en glas zetten verschillend uit bij verwarmen en afkoelen, dus een groot risico. Na nog enkele onmogelijke ideeën de revue te laten passeren, kregen we een tip van Steef Hendriks om het muntje tussen 2 lagen glas te lamineren. Dus in overleg met het gespecialiseerde bedrijf Balink, die met onze wensen een en ander gingen bekijken en uitproberen. Na een mislukte poging was het toch gelukt om een proefexemplaar te maken met een 5 cent-munt erin verwerkt. Dus enthousiast Helen Kuipers gebeld en een afspraak in Exmorra gemaakt. Een klein detail, toen Helen Kuipers bij ons in de glasblazerij was, kreeg ze een telefoontje van haar man André (vanuit de ruimte). Alles is dus mogelijk. Dolblij was ze met de kans van slagen en nu konden we ons verder bezig houden met uiteindelijk ontwerp. Waar komt het muntje? Welke pagina komt ervoor en erna? Het idee was een plattegrond van Baikonur en de lanceerbasis, waarbij het muntje op de lanceerbasis zou komen. Even kijken op Google Earth en al snel werd duidelijk dat een sateliet-foto van Baikonur de volgende pagina moest worden. De kleuren van het muntje en de steppe van Kazachstan gaven zo’n mooi en kunstzinnig beeld. Het paste perfect bij elkaar.

We hebben direct besproken, dat het een welkome aanvulling zou zijn, als de “Soyuz-raket op de locomotief” in de glazen pagina gegraveerd zou worden. Deze gravure zal enigszins wegvallen tegen de satellietfoto van Baikonur. De speciale lasergravure zou pas goed zichtbaar zijn bij het omslaan van de pagina en tegen een donkere achtergrond . De boekbindster “Pau Groenendijk” had nog een stuk satellietfolie, waarmee de gravure geweldig tot zijn recht komt en een magische gloed krijgt. Pau Groenendijk ( MooieBoeken.nl ) heeft in de loop van het project allerlei materialen gekregen en verzameld voor het boek, waaronder een stuk folie waar satellieten o.a. worden bekleed. Dit moest het worden. In overleg met Pau Groenendijk werd bekeken welk formaat de pagina moest krijgen en waar, hoe groot en hoeveel gaten erin moesten komen voor de bevestiging. Uiteindelijk ging de tijd snel voorbij en was André allang weer terug op aarde. Dit wil niet zeggen dat hij het rustig had, want zoals iedereen weet kreeg hij weer allerlei testen, proeven en briefings en moest zijn lichaam langzaam wennen aan de zwaartekracht. Het boek moest klaar zijn op 5 oktober 2012. André is die dag jarig en een groot feest zou er komen voor familie en vrienden. Pau Groenendijk heeft tot de laatste minuut nog aan het boek gewerkt, wat ondertussen een heel pakket is geworden met o.a. een stuk zonnecollector van een satelliet, de glazen pagina van meer dan 2 kilo, een pagina patchwork met badges van zijn reis, tekeningen van vroeger en de laatste pagina is van carbon gemaakt waar een iPad met alle foto’s en filmpjes over de missie. Het boek werd verpakt, zoals alle pakketten die met het ruimtevrachtschip naar het ISS worden verpakt.

Onthulling
Vrijdag 5 oktober 2012 was het zover. Het feest bij de Space Expo in Noordwijk, waar André Kuipers op zijn verjaardag voor familie en vrienden een presentatie zou geven. En net voor de presentatie nam Helen Kuipers het woord over en overhandigde na een kort verhaal het speciale boek over zijn missie. Verrast en ontroerd bekeek André kort het boek, waar natuurlijk meer tijd voor nodig is. Het was tenslotte tijd voor zijn presentatie over zijn reis. Het werd een inspirerende avond waarbij over elk detail van de voorbereidingen, testen, oefeningen vol passie werd verteld. De lancering, het zweven, eten en vooral het uitzicht met de filmpjes en foto’s waren indrukwekkend. En zelfs na zijn verhaal over de landing kon André niet ophouden met vertellen, zo gedreven is ie. Wij zien normaal alleen de lancering en de landing en weten dat een Nederlander in de ruimte is. Maar er gaan jaren van voorbereiding, overtuiging en wilskracht aan vooraf (en achteraf).

Respect voor André, Helen en de familie. We zijn blij dat we aan dit speciale project hebben mogen meewerken, meedenken en meebeleven. En dat we een beetje mochten meegenieten van de hele beleving van de ruimtereis. Dank hiervoor.